Rysunek płyty nagrobnej księcia Przemysława Ścinawskiego. Wokół postaci napis: "Wszystko, co Bóg i natura dały Polakom najlepszego, najwznioślejszego, było udziałem księcia Przemka ("Que dedit in donis Deus et natura Polonis * Summis aut pronis * Ducis erant Premeconis").
Przemko (Przemysł) ścinawski (żagański) (ur. między 1265 a
1271, zm. 26 lutego 1289) – książę żagański (1278-1284) i ścinawski
(1284-1289). Najmłodszy syn księcia głogowskiego Konrada I i Salomei (córki
księcia wielkopolskiego Władysława Odonica). Po śmierci ojca (1273 lub 1274)
pod opieką brata Henryka III głogowskiego. Dopiero w 1278 otrzymał dzielnicę
żagańską (z Żaganiem, Szprotawą i Nowogrodem Bobrzańskim). Już około 1281
znalazł się w zależności lennej od Henryka IV Probusa. Na skutek nacisków
księcia wrocławskiego Henryka IV Probusa w 1284 wymienił się ze swoim bratem
Konradem II Garbatym na Ścinawę (Probus wolał mieć u swych granic księcia
bardziej uległego). Przemko, podobnie jak jego brat Henryk III, był wiernym
wykonawcą polityki Probusa, popierając go we wszystkich ważniejszych
przedsięwzięciach, także w konflikcie z biskupem wrocławskim Tomaszem. Kiedy
Henryk IV Probus podjął działania zmierzające do opanowania Krakowa po śmierci
Leszka Czarnego w 1288, nie mogło tam zabraknąć księcia ścinawskiego. Przemko
zginął podczas wyprawy w bitwie pod Siewierzem, między siłami koalicji
Bolesława II, księcia Płocka i Władysława Łokietka a siłami Henryka Probusa.
Data bitwy podana w kronice Jana Długosza to 26 lutego 1290, jednak bardziej
prawdopodobna wydaje się data 26 lutego 1289, podawana przez inne źródła. O
śmierci Przemka informują nas w niezwykle barwnym opisie: Nagrobków książąt
śląskich i Kroniki książąt polskich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz